Bruniquel
Wat een uitzicht! Vanaf het kasteel van Bruniquel, of het pleintje op het einde van de “Rue droite” kijken we neer over de vallei van de “Aveyron” en zijn vertakking , de “Vère”. Kilometers ver volgen we hoe de twee rivieren tussen bos en veld kronkelen om uiteindelijk aan de horizon te verdwijnen. Maar Bruniquel heeft veel meer te bieden dan dit schilderachtig tafereel. Zowel ondergronds als bovengronds is er veel te ontdekken.
Hoezo ondergronds?!
In 1990 ontdekt een team van speleo-archeologen een grote zaal op 300m van de ingang van de grot van Bruniquel. Niets speciaal, ware het dat in deze zaal een opeenstapeling van afgebroken stalactieten en stalagmieten wordt gevonden. Verder onderzoek zal uitwijzen dat deze formatie niet door beren maar door de prehistorische mens werd gemaakt, minstens 47600 jaar geleden. De vondst is op dat moment het oudste bewijs ter wereld dat de prehistorische mens niet alleen aan de ingang van grotten vertoefde, maar ook dieper in de holtes doordrong (waarvoor een lichtbron nodig was).
In 2014 herstarten de dateringswerken en vernieuwde technieken stellen onderzoekers in staat de aanwezigheid van Neandertalers in de grot te bevestigen, niet 47600 jaar maar ongeveer 176500 jaar geleden!
Het onderzoek in de grot van Bruniquel is nog lang niet afgesloten, jaarlijks vinden er nog systematisch twee onderzoeksmissies plaats. Om de site te beschermen is deze hierdoor niet geopend voor publiek. Voor de nieuwsgierigen is er in het oude kasteel van Bruniquel een fototentoonstelling over het onderwerp opgetrokken.
Maar voor
de cultuurliefhebber is er bovengronds genoeg te beleven!
Bruniquel is een pittoresk dorpje. Intreden kan via de hoofdingang langs de “Notre-Dame-de-l’Assomption”-Kerk of via een feeërieke ingangspoort “Rue droite”. Beide wegen leiden via middeleeuwse gebouwen, opgetrokken uit steen of in “colombage” (traditionele houtskeletbouw waar de leegte werden opgevuld met pleisterwerk), naar een centraal pleintje met een waterput.
Van hieruit kunt u via nauwe steegjes naar de kastelen wandelen.
De charme en de goede staat van onderhoud vallen meteen op en maken de bezoekerservaring uitzonderlijk aangenaam. Zowel een warme zomerdag als een druilerig herfstweekend laten je toe helemaal in deze middeleeuwse ervaring onder te duiken. Wij hebben Bruniquel enorm geapprecieerd, en u zal dat zeker ook doen!
Hoewel het dorp van toerisme leeft geeft het geen indruk van massa-toerisme. Buiten het toeristische seizoen kunt u zelfs helemaal alleen in de steegjes dwalen, let wel op het kasteel is niet altijd geopend!
U hoeft ons ook niet op ons woord te geloven, Bruniquel is namelijk ook opgenomen in het erfgoed van de “mooiste dorpen van Frankrijk“!
Geschiedenis van het dorp
De geschiedenis van Bruniquel, voormalig Brunichildum, begint bij koningin Brunehaut, door wie waarschijnlijk het oude kasteel werd opgetrokken (587n.C.) en wie enkele decennia later hier ook ter dood werd veroordeeld (613n.C.)
Later, eind van de 12e eeuw, wordt het fort ingenomen door de graaf van Toulouse, Raymond V. Zijn halfbroer, Baudouin de Toulouse, die op dat moment het fort bewoont, zal hem gedurende de Albigenzische kruistochten verraden en wordt in 1214 ter dood veroordeeld. Zijn achterkleinkind, Raymond VII, draagt het graafschap in 1224 na een turbulente periode, over aan zijn broer Bertrand van Toulouse.
Na de kruistocht ervaart Bruniquel een periode van uitzonderlijke weelde en overvloed. Het dorp ligt niet alleen op de weg naar Compostella, maar is ook één van de zes centra in het toenmalige Languedoc waar de oogsten van hennep, vlas en saffraan worden verzameld en verkocht. Hierdoor worden er in Bruniquel niet alleen 3 markten per week georganiseerd, maar ook 3 handelsbeurzen per jaar! De meeste huizen die nog steeds het historische centrum van Bruniquel vormen zijn gebouwd in deze rijke periode tussen 1200 en 1600. In 1355 wordt ook een ommuring opgetrokken om de belangen van het dorp te verdedigen.
Met de tijd valt het kasteel van Bruniquel in handen van het graafschap van het Comminge en in 1461 wordt een deel van het land rond het kasteel verkocht aan de graaf van Maffre. Een muur wordt rond het oude kasteel gebouwd en een “jong” kasteel wordt op de tweede helft opgetrokken. Deze opsplitsing zal een belangrijke rol spelen gedurende de religieoorlog.
Gedurende de religieoorlog voert Louis XIII oorlog tegen het protestantisme, in 1623 valt hij de protestante graafschappen rond Montauban aan en de vestigingen van Nègrepelisse en Saint-Antonin-Noble-Val vallen. Als vergelding belegeren de protestanten Bruniquel. Een katholiek soldaat ontsnapt gedurende de nacht de belegerde stad door zich van het klif te schuiven en komt enkele dagen later terug met voldoende versterkingen om de protestanten te verdrijven. Het oude kasteel wordt gedurende deze periode bewoond door een katholieke graaf, het nieuwe kasteel door een protestant. Het oude kasteel zal gedurende deze oorlog deels in as gelegd worden.
Aan het einde van het conflict wordt de ommuring (nu de “promenade du Ravelin”) afgebroken en elk teken van protestantisme verwijderd. Een sterke protestante gemeenschap blijft desondanks aanwezig in de contreien.
In 1780 koopt Louis Rigal d’ouvrier, graaf van Bruniquel, het tweede deel van het kasteel en bouwt ter symbool van de vereniging de “Tourelles jumelles”. In 1987 wordt het domein overgekocht door de gemeente van Bruniquel, geholpen door de “Conseil Régional de Tarn & Garonne”. Tegenwoordig leeft Bruniquel voornamelijk van het toerisme.